Η Χρυσή Αυγή μαχαιρώνει με τις πλάτες της αστυνομίας

Πάντειος, Πέμπτη 13 Απρίλη. Μια (ακόμα) περίπτωση απροκάλυπτης κάλυψης της αστυνομίας στη δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής. Μια (ακομά) περίπτωση συγκάλυψης και παραπληροφόρησης των ΜΜΕ.
Λίγους μήνες μετά την υποτιθέμενη αυτοδιάλυση της φασιστικής συμμορίας, ο γνωστός φασίστας της Παντείου Γεράσιμος Παπαγιάννης απειλεί με πιστόλι αντιεξουσιαστές φοιτητές. Αφού αφοπλίζεται και οδηγείται στην Πρυτανεία, τα όπλα του, ένα πιστόλι με σφαίρες κρότου-λάμψης και ένα πιστόλι φωτοβολίδων παραδίδονται από τον πρύτανη Σ. Παπαστάμου στην αστυνομία. Λίγη ώρα αργότερα, αξιωματικός της ΕΛΑΣ ανακοινώνει τηλεφωνικά στον πρύτανη η Χρυση Αυγή θα επιτεθεί στο Πάντειο.
Πράγματι, περνώντας κυριολεκτικά δίπλα στις διμοιρίες που έχουν ζώσει το Πανεπιστήμιο, 20 χρυσαυγίτες οπλισμένοι με δακρυγόνα, μαχαίρια και ρόπαλα, χτυπούν όποιον βρεθεί στο δρόμο τους και μαχαιρώνουν δυο φοιτητές και μια φοιτήτρια. Ανάμεσα στους επιτιθέμενους φασίστες πολλοί αναγνωρίζουν τον γ.γ. της Πατριωτικής Συμμαχίας και υποψήφιο δήμαρχο στην Αθήνα Δημήτρη Ζαφειρόπουλο. Οι φασίστες φεύγουν όπως ήρθαν, χωρίς την παραμικρή κίνηση της αστυνομίας, για να συγκεντρωθούν λίγα τετράγωνα πιο πέρα, στο σταθμό του Φιξ.
Ο Παπαγιάννης, γιος απόστρατου αξιωματικού της αστυνομίας, ελευθερώνεται αργότερα και φεύγει χωρίς να συλληφθεί.
Αυτή την απροκάλυπτη συνεργασία αστυνομίας και Χρυσής Αυγής, απηχεί η δήλωση του γενικού αστυνομικού διευθυντή Αττικής, υποστράτηγου Ασημάκη Γκόλφη, ότι «τα όπλα τού τα έβαλαν» και ότι δεν γνώριζαν για την επίθεση των φασιστών. Στο ίδιο πνεύμα και πολλά δελτία έκανα λόγο για «πόλεμο συμμοριών».
Είναι πραγματικά από τύχη που δεν έχουμε θρηνήσει ακόμη νεκρούς. Οι επιθέσεις της ναζιστικής συμμορίας έχουν ενταθεί ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο. Τα γεγονότα της Παντείου ακολουθούν εκατοντάδες επιθέσεις εναντίον μεταναστών, το μαχαίρωμα των δύο φοιτητών στο Μοναστηράκι (ένας εκ των οποίων έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο), τους πυροβολισμούς εναντίον αναρχικών έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής και τις επιθέσεις με μολότοφ σε καταλήψεις στέγης.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε να έχουμε νεκρούς για να αντιδράσουμε. Ένα μαχητικό και μαζικό αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να κόψει το δρόμο στους ναζιστές δολοφόνους. Εργαζόμενες/οι, νεολαίοι, μετανάστες/τριες, αντιρατσιστές/τριες πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας, τους οπλίζει τα χέρια.