Ανακοίνωση του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα για το πογκρομ συλλήψεων

Καταγγέλλουμε την εν είδει κατοχικών αντιποίνων γενικευμένη επιχείρηση τρομοκρατίας που εξαπέλυσε χτες τη νύχτα η αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας, μετά την πραγματικά σημαντική αντιφασιστική πορεία που είχε ως στόχο να καταγγείλει τη σύμπραξη κράτους και παρακράτους σε επιθέσεις σε βάρος μεταναστών και άλλων πολιτών.
Πιστή στο δόγμα της μηδενικής ανοχής, σύμφωνα με το οποίο η «ασφάλεια» - ασφαλώς όχι του πολίτη – ανάγεται σε υπέρτατο αγαθό, μπροστά στο οποίο τα κοινωνικά, ατομικά και πολιτικά δικαιώματα είναι περιττή πολυτέλεια, κυβέρνηση και αστυνομία έστησαν κυριολεκτικά στον τοίχο επί ώρες δεκάδες ανθρώπους, εισέβαλαν σε καφετέριες συλλαμβάνοντας και κακοποιώντας όλους τους θαμώνες και μπήκαν σε σπίτια πολιτών, δημιουργώντας παράλληλα μια πραγματικά αποπνικτική ατμόσφαιρα στο κέντρο της Αθήνας με την αλόγιστη χρήση χημικών από τις γνωστές αστυνομικές «φυσούνες». Οι συλληφθέντες, για τους οποίους το μόνο ενοχοποιητικό στοιχείο ήταν η εικαζόμενη αντιεξουσιαστική τους ιδεολογία εξαιτίας της τυχαίας παρουσίας τους στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, παρέμειναν κρατούμενοι ολόκληρη την νύχτα σε καθεστώς τρομοκρατίας, πριν τελικά αφεθούν ελεύθεροι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ενώ για τους 19 που συνεχίζουν να κρατούνται είναι εντελώς αβέβαιο αν έχει προκύψει οτιδήποτε που να δικαιολογεί τη συνεχιζόμενη κράτηση τους ή την παραπομπή τους στον εισαγγελέα.
Ρωτάμε: Σε ποιο πλαίσιο δικαίου εδράζεται αυτή η φασίζουσα λογική της «συλλογικής ευθύνης» ώστε να δικαιολογεί αυτό το πογκρόμ τρομοκρατίας και το λουτρό με επικίνδυνα χημικά που επέβαλε η αστυνομία στους πολίτες του κέντρου της Αθήνας; Ποια είναι η νομιμοποιητική βάση για την ολονύκτια ομηρία και κατατρομοκράτηση πολιτών στα κελιά της γενικής ασφάλειας, πολιτών που όπως και κάθε άλλος εργαζόμενος πρέπει την άλλη μέρα να βρίσκονται στη δουλειά τους για το επισφαλές – ούτως ή άλλως – μεροκάματο τους;
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει αποχαιρετήσει προ πολλού το ήπιο προσωπείο της, εισάγοντας τη λογική του ακραίου αυταρχισμού, μια λογική που εξάλλου βρίσκεται σε συνάφεια με την πολιτική της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων στον τομέα της εργασίας, της ασφάλισης και της δημόσιας εκπαίδευσης, της καταπίεσης των μεταναστών και του ρατσισμού, της περιφρόνησης όλων των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Σε αυτή τη λογική και με την πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν ούτε αναλώσιμοι άνθρωποι, ούτε περιττά δικαιώματα, δηλώνουμε ότι θα αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις.