στρατοπεδα συγκεντρωσης

Δελτίο Θυέλλης Τεύχος 39 - Επ' αόριστον παράταση της αντίστασης

  • Δημοσιεύτηκε: Τετ, 25/06/2014 - 12:46μμ

 

Βέννα,    Φυλάκιο, Παγανή

Πριν από δέκα περίπου χρόνια, οργανώσαμε την πρώτη καμπάνια μας ενάντια στα κέντρα κράτησης των προσφύγων. Στο στόχαστρο τότε η Βέννα του νομού Ροδόπης. Στόχος μας να καταγγείλουμε αυτά τα νέου τύπου «στρατόπεδα συγκέντρωσης», να σπάσουμε την απομόνωση, να ανοίξουμε την πόρτα τους, αν όχι για τους έγκλειστους, τουλάχιστον για την κοινωνία. Το αποτέλεσμα μάλιστα ήταν άμεσο: Μέχρι να οργανωθεί η πανελλαδική κινητοποίηση στη Βέννα, στις 29 Νοέμβρη του 2003, οι αρχές είχαν φροντίσει να εκκενώσουν το στρατόπεδο. Ακολούθησαν και άλλες κινητοποιήσεις. Τον Μάη του 2007, πανελλαδική κινητοποίηση κατέληξε έξω από το νέο τότε κέντρο κράτησης στο Φυλάκιο του Έβρου. Έγραφε τότε το κάλεσμα:

«Οι νέοι χώροι κράτησης-φυλακές αποτελούν την πραγμάτωση ενός ακήρυχτου πολέμου που διαδραματίζεται ανεπίσημα στα ελληνικά σύνορα. Αποτελούν σύμβολο ενός καθεστώτος που ο ξένος, ο πρόσφυγας γίνεται ο εχθρός και πρέπει να κρατηθεί με κάθε τρόπο μακριά από την κοινωνία, να τιμωρηθεί για την ίδια του την ιδιότητα ως πρόσφυγα. Η κράτηση προσφύγων, ανθρώπων που δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα, δεν μπορεί να είναι αποδεκτή».

Θυμόμαστε ακόμα τους πρόσφυγες να χορεύουν μέσα από τα κελιά με τη μουσική που ακουγόταν από τα μεγάφωνα και τους συγκεντρωμένους να απαντάμε «το πάθος για τη μουσική είναι δυνατότερο από κάθε φυλακή».

Το καλοκαίρι του 2009, το πανευρωπαϊκό No Border Camp στη Λέσβο καταφέρνει να κλείσει το φριχτό κέντρο κράτησης της Παγανής. Οι πρόσφυγες αφήνονται σταδιακά ελεύθεροι, με το γνωστό χαρτί, ωστόσο, που επιτάσσει την έξοδό τους από τη χώρα μέσα σε λίγες ημέρες. Σε κάθε περίπτωση, ήταν μία ανάσα και για αυτούς και για εμάς. Όλα αυτά τα χρόνια, επίσης, δεκάδες ήταν οι εξεγέρσεις, οι απεργίες πείνας, οι διαμαρτυρίες που οργανώσαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Όσο άθλιες και αν ήταν οι συνθήκες κράτησης, το αίτημα τους ήταν πάντα ένα: η ελευθερία τους, η διακοπή της παράλογης αυτής κράτησης. Όπως έγραφε και ένα αυτοσχέδιο πανό που μας περίμενε έξω από την Παγανή, «we don't want food, we want freedom».

Ξάνθη,   Παρανέστι, Κομοτηνή

Από τότε τα πράγματα έχουν δυσκολέψει. Ο νόμος για το άσυλο που έφερε το ΠΑΣΟΚ το 2009, με τα νέου τύπου «κέντρα πρώτης καταγραφής», αντί να βελτιώσει την κατάσταση, κανονικοποίησε τον εγκλεισμό. Και μετά ήρθαν τα νέου τύπου κέντρα κράτησης στην ½άνθη, την Κομοτηνή, το Παρανέστι, την Κόρινθο και την Αμυγδαλέζα. Αν μέχρι τώρα μιλούσαμε συμβολικά για στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα νέα κέντρα αξίζουν κυριολεκτικά αυτό τον τίτλο. Ως στόχο τους δεν έχουν τυπικά ούτε την καταγραφή ούτε την τιμωρία. Αποτελούν μόνο χώρο αποθήκευσης προσφύγων μέχρι την απέλασή τους («προαναχωρησιακά» κέντρα η επίσημη ονομασία τους). Μάλιστα, ενώ στα προηγούμενα κέντρα οι έγκλειστοι παρέμεναν φυλακισμένοι για λίγες εβδομάδες ή, σπανιότερα, μήνες, στα νέου τύπου στρατόπεδα θεσμοθετήθηκε εξαρχής το 18μηνο κράτησης, το οποίο μπορεί μάλιστα να επαναληφθεί πολλές φορές.

Δελτίο Θυέλλης Τεύχος 39 - «Αορίστως» κρατούμενοι

  • Δημοσιεύτηκε: Τετ, 25/06/2014 - 12:44μμ

Μέσα σε πέντε χρόνια την περίοδο της κρίσης ο τρόπος αντιμετώπισης της μετανάστευσης και των ίδιων των μεταναστών-ριών έχει αλλάξει ριζικά. Ο λόγος που παρουσιάζει τους μετανάστες-ριες ως επικίνδυνους και «παράνομους», ως «απειλή» για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια συνεχώς εξαπλώνεται: στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ για το κέντρο της Αθήνας, σε αφιερώματα εφημερίδων για τα σύνορα της χώρας που είναι «ξέφραγο αμπέλι», σε δηλώσεις πολιτικών του «μεσαίου» χώρου αλλά και στα καφενεία, στις πλατείες, στον καθημερινό λόγο χιλιάδων κατοίκων της χώρας. Έτσι, οι πολιτικές που έρχονται να αντιμετωπίσουν το «πρόβλημα» φαίνεται να είναι κοινωνικά νομιμοποιημένες. Πολιτικές που στη συντριπτική τους πλειονότητα έχουν να κάνουν με τον έλεγχο και την καταστολή της μετανάστευσης: ενισχυμένη συνοριοφυλακή, δυνάμεις της Frontex, τείχος στον Έβρο, επαναπροωθήσεις στα σύνορα, καθημερινοί έλεγχοι στην πόλη, στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη τη χώρα, απελάσεις. Πολιτικές που στην πραγματικότητα, περισσότερο από το να αντιμετωπίζουν οποιοδήποτε «πρόβλημα», λειτουργούν ως παραδειγματικές τιμωρίες και ως τεχνολογίες πειθάρχησης και καθυπόταξης τόσο για τους μετανάστες-ριες όσο και για τους ντόπιους, παράγοντας διαρκή φόβο και ανασφάλεια.               

Πιο συγκεκριμένα τα «επίσημα» κέντρα κράτησης στην Ελλάδα είναι 15 και αυτή τη στιγμή σύμφωνα πάντα με τις επίσημες πηγές βρίσκονται περίπου 7.000 μετανάστες έγκλειστοι. Σε αυτά τα νούμερα, όμως, δεν περιλαμβάνονται τα δεκάδες αστυνομικά τμήματα που χρησιμοποιούνται ως κέντρα κράτησης ή οι χώροι που στήνονται ad hoc στα σύνορα σε περίπτωση που φτάσει εκεί μια καραβιά (π.χ. Λέρος, Πάτμος, Κρήτη). Ταυτόχρονα, την τελευταία πενταετία την περίοδο της κρίσης ο χρόνος κράτησης αυξάνεται διαρκώς. Ενώ για περίπου μια δεκαετία, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο χρόνος κράτησης δεν ξεπερνούσε το τρίμηνο, το 2009 το τρίμηνο γίνεται εξάμηνο, ενώ σύμφωνα με απόφαση του Σ.τ.Ε. το 2012 ο χρόνος παραμονής στα κέντρα κράτησης δύναται να επεκταθεί έως και 12 μήνες, ώστε να «ολοκληρώνονται οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες για τις απελάσεις». Το καλοκαίρι του 2013, ένα χρόνο μετά τις μαζικές επιχειρήσεις-σκούπα του ½ένιου Δία και ενώ οι πρώτοι συλληφθέντες συμπληρώνουν το 12μηνο κράτησης, ο χρόνος κράτησης επεκτείνεται στους 18 μήνες, γεγονός που σηματοδοτείται από έντονες αντιδράσεις και εξεγέρσεις εντός των κέντρων κράτησης. Και την άνοιξη του 2014, ενώ αυτοί οι πρώτοι συλληφθέντες από το καλοκαίρι του 2012 συμπληρώνουν το 18μηνο, έρχεται η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και η σχετική υπουργική απόφαση που δίνει τη δυνατότητα της επ' αόριστον κράτησης.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 8/4 ΣΤΗΝ ΑΣΟΕΕ

  • Δημοσιεύτηκε: Σάβ, 19/04/2014 - 12:24μμ

Την Τετάρτη 23 Απριλίου εκδικάζεται μετά από αναβολή η δίκη των 13 συλληφθέντων κατά την επιδρομή της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ το πρωί της 8ης Απριλίου.

Τα γεγονότα έχουν ως εξής: Την Τρίτη 8 Απριλίου γύρω στις 11:00 το πρωί ομάδα από είκοσι Χρυσαυγίτες με αντικείμενα στα χέρια επιτίθεται σε μετανάστες μικροπωλητές που βρίσκονται έξω από την ΑΣΟΕΕ και προσπαθεί να αποκλείσει ανεπιτυχώς την είσοδο του Πανεπιστημίου. Λίγο αργότερα η επίθεση των Χρυσαυγιτών ενισχύεται από ασφαλίτες, Δελτάδες και ΜΑΤ, εξαπολύοντας ανθρωποκυνηγητό στην περιοχή, κατά το οποίο χτυπάνε κόσμο αδιάκριτα και τελικά συλλαμβάνουν ένα φοιτητή και 12 μετανάστες. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας πραγματοποιείται από πλήθος κόσμου πορεία διαμαρτυρίας προς το Α.Τ. Κυψέλης, η οποία ανακόπτεται από την αστυνομία και καταλήγει σε συγκέντρωση στην πλατεία Αμερικής. Το πρωί της επόμενης μέρας οι συλληφθέντες οδηγούνται στα δικαστήρια με τις κατηγορίες της αντίστασης κατά της αρχής, των απλών σωματικών βλαβών και του παράνομου εμπορίου, ενώ ταυτόχρονα η αστυνομία πραγματοποιεί τρομοεισβολή στα σπίτια των συλληφθέντων χωρίς παρουσία εισαγγελέα και χωρίς τελικά να βρει κάτι το επιβαρυντικό. Η δίκη αναβάλλεται για την Τετάρτη 23 Απριλίου, αλλά με απόφαση της αστυνομίας διατάσσεται η κράτηση των 12 μεταναστών, απ’ τους οποίους οι 6 κρατούνται στο Α.Τ. Ομόνοιας και οι υπόλοιποι 6 στην Αμυγδαλέζα, ενώ ο Έλληνας φοιτητής αφήνεται ελεύθερος.

 

.

Κατηγορίες: