Εδώ και μερικές μέρες, ο κόσμος παρακολουθεί κατάπληκτος μια πρωτοφανή στρατιωτική επιχείρηση που πραγματοποιεί η Χαμάς, μέσα στο Ισραήλ. Μπορεί να μην ξέρουμε από πού ξεκίνησε αυτή η επίθεση, αλλά ξέρουμε ότι η διαρκής αιτία της είναι ο ισραηλινός μιλιταρισμός και επεκτατισμός που τρέφει την απόγνωση και οπλίζει την οργή στη Γάζα, ενώ βυθίζει στην απελπισία ολόκληρο τον παλαιστινιακό λαό, εδώ και 70 χρόνια.
Η ισραηλινή επιθετικότητα και η αλαζονεία αγνόησαν τα αλλεπάλληλα –κάποτε- ψηφίσματα του ΟΗΕ και περιφρόνησαν την διεθνή κοινότητα, που τώρα πια, κλαίει για τα ισραηλινά θύματα, δεν είχε όμως και δεν έχει ποτέ ούτε ένα δάκρυ για τους αποκλεισμένους της Γάζας, που ζουν χωρίς ρεύμα, νερό, χωρίς δουλειά και χωρίς τρόφιμα , παρά μόνον με τις ελεημοσύνες της.
Οι λαοί έχουν δικαίωμα στην εξέγερση, έχουν δικαίωμα να μάχονται ενάντια στην κατοχή. Ωστόσο δεν μπορούμε να μην πούμε ότι οι ακρότητες που γεννά αυτή η επίθεση είναι ξένες με τις παραδόσεις των απελευθερωτικών κινημάτων και δεν μπορούμε να μην επισημαίνουμε ότι η απάνθρωπη στάση του Ισραήλ σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει πρακτικές που δεν ταιριάζουν στην ιστορία τους.