Η αναγκαιότητα της τρομοϋστερίας και πώς να την αντιμετωπίσουμε

Το ότι βιώνουμε ένα ιδιότυπο καθεστώς έκτακτης ανάγκης είναι πλέον γνωστό: Με την ενεργό συνέργεια της θεωρητικά «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης, οι ελευθερίες συρρικνώνονται, η καταστολή διογκώνεται, τα δικαιώματα αμφισβητούνται. Από την αλόγιστη χρήση χημικών και τις προληπτικές προσαγωγές της πρώτης μνημονιακής περιόδου, περάσαμε έτσι στην επιλεκτική παρακώλυση και στη συνέχεια τη θεσμική απαγόρευση συλλογικών δράσεων και, πιο πρόσφατα, στην απροκάλυπτη ποινικοποίηση κάθε φρονήματος αντίστασης.

Όμως η συζήτηση πρέπει να προχωρήσει, πέρα από διαπιστώσεις και καταγγελίες, και αυτό προϋποθέτει την επαναπραγμάτευση δυο απλών ερωτημάτων καθ' οδόν προς τη συγκρότηση ενός πραξιακού κώδικα. Δεσπόζει εν πρώτοις η βασική αιτιότητα: Γιατί η ποιοτική έκρηξη καταστολής; Και, δεύτερον, πρέπει αυτή να μας εκπλήσσει;