Η Αριστερά και το κίνημα απέναντι στην κρατική καταστολή (Η περίπτωση των καταλήψεων)
Ορισμένα νέα χαρακτηριστικά της κρατικής καταστολής
Σε γενικές γραμμές ισχύει ότι όσο οι ρυθμοί επιβολής μιας αντικοινωνικής πολιτικής εντείνονται –άρα και οι δείκτες της κοινωνικής συναίνεσης απέναντι σε όσους ασκούν αυτή την πολιτική μειώνονται– τόσο αυξάνεται η ανάγκη της βίαιης επιβολής της αντικοινωνικής πολιτικής, είτε μέσω θεσμικών ρυθμίσεων είτε με την ιδεολογική τρομοκρατία / χειραγώγηση είτε με την άμεση κρατική καταστολή. Επίσης, ισχύει ότι σε καιρούς κρίσης, επίθεσης και ταξικής πόλωσης, το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνώντες επιδιώκουν μέσω του οχήματος της «ασφάλειας» και της κατασταλτικής ισχύος να συσπειρώσουν τα πλέον απογοητευμένα και κατακερματισμένα τμήματα της κοινωνίας, αφενός τρομοκρατώντας τα για το άμεσο μέλλον τους και, αφετέρου, στρέφοντάς τα εναντίον όσων (νομίζουν ότι) απειλούν τη σταθερότητα της καθημερινότητάς τους – σε αυτή την προσπάθεια του κράτους και των κυβερνώντων, συστηματικότεροι σύμμαχοι είναι τα τηλεοπτικά ΜΜΕ και η φασιστική Ακροδεξιά