Σήμερα το πρωί, άνδρες της Ασφάλειας συνέλαβαν το Μενέλαο Εξίογλου, μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και πολλών άλλων συλλογικοτήτων και κινημάτων. Λίγη ώρα αργότερα, τον οδηγούσαν πισθάγκωνα δεμένο στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, από όπου θα μεταβεί στην Αθήνα για να δικαστεί με την κατηγορία της «ανυποταξίας», αφού ο Μενέλαος, μαζί με δεκάδες άλλους νέους, αρνήθηκε να καταταχτεί στο Στρατό. Την άρνηση αυτή είχαν το θάρρος να την υπερασπιστούν δημόσια, πολιτικά και ωραία, μιλώντας για την ανάγκη αντίστασης στην υποχρεωτική θητεία και γενικά στο Στρατό, σε αυτή τη μηχανή υποταγής, καταστολής και θανάτου. Τη γενναία αυτή επιλογή τους την πληρώνουν με πολλαπλές διώξεις. Τους τελευταίους μόνο μήνες, έχουν συλληφθεί αντιρρησίες αγωνιστές όπως ο Νίκος Καρανίκας, oΜπάμπης Ακριβόπουλος, ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος και άλλοι. Ο ίδιος ο Μενέλαος δικάστηκε μόλις πριν από λίγους μήνες, στις 18 Δεκέμβρη του 2012, οπότε και καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλακή με αναστολή.

Χάρη σε ένα εκδικητικό νομικό ακροβατισμό όμως, ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να διώκεται ξανά και ξανά για το αδίκημα της «ανυποταξίας», κάθε φορά που του έρχεται νέα κλήση για στράτευση. Μπορεί έτσι να καταδικαστεί για το ίδιο αδίκημα δύο ή περισσότερες φορές. Οι διατάξεις αυτές μάλιστα επιτρέπουν να διώκονται οι αρνητές στράτευσης μέσω της αυτόφωρης διαδικασίας, απειλώντας τους με άμεση φυλάκιση. Έτσι, ο σύντροφός μας βρέθηκε ξανά με χειροπέδες σαν εγκληματίας, την ώρα μάλιστα που ξεκινούσε από το σπίτι για να πάει στη δουλειά του – ενώ μέχρι τώρα ποτέ όποτε του είχε ζητηθεί δεν είχε αρνηθεί να παρουσιαστεί στην Αστυνομία για να υπερασπιστεί τη στάση του.

Από ό,τι φαίνεται, το κράτος κι ο στρατός του πιστεύουν ότι με τις πολλαπλές δίκες, τις χειροπέδες και τις φυλακές θα φοβίσουν τους αντιρρησίες και το κίνημα αλληλεγγύης. Εμείς που ξέρουμε τόσο καλά το Μενέλαο από τους κοινωνικούς αγώνες, τους πληροφορούμε ότι αυτό δεν γίνεται. Κάθε δίωξη και κάθε δίκη θα είναι απλώς ένα ακόμα βήμα αντίστασης στο Στρατό, ένα βήμα ενδυνάμωσης του κινήματος αλληλεγγύης.

Η φωνή άλλωστε όσων αρνούνται την υποχρεωτική στράτευση μας θυμίζει διαρκώς ότι την ώρα που η κοινωνία καταδικάζεται στην πιο ανελέητη φτώχεια, οι στρατοκράτες συνεχίζουν να αρμέγουν την ελληνική κοινωνία με τους εξοπλισμούς και τις στρατιωτικές δαπάνες.

• Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση του Μενέλαου Εξίογλου και την απόσυρση κάθε νέας κατηγορίας!
• ΟΛΟΙ/ΕΣ 10 το πρωί του σαββάτου 20.04, στο ΡΟΥΦ (Αμφιπόλεως και Κωσταντινουπόλεως)

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Θα μιλήσουν πάλι για “μεμονωμένο περιστατικό”. Θα δηλώσουν ότι “η Πολιτεία θα επιληφθεί του θέματος”.  Ίσως να συλληφθεί και κάποιος για να ικανοποιηθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Όμως ξέρουμε ότι η απόπειρα δολοφονίας των μεταναστών της Μανωλάδας που ζητούσαν τα μεροκάματά τους, μόνο “μεμονωμένο περιστατικό” δεν είναι. Το χέρι των τραμπούκων των τσιφλικάδων έχει οπλιστεί από το ίδιο το μνημονιακό κράτος. Αυτό το κράτος που:

- έχει εξαπολύσει πραγματικό πόλεμο εναντίον των μεταναστών με τι τις συνεχείς επιχειρήσεις-σκούπα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
- προσπαθεί να στρέψει την κοινωνική οργή των ντόπιων εργαζομένων εναντίον των ξένων συναδέλφων τους, για να μένει στο απυρόβλητο η εργοδοσία,
- προστατεύει με κάθε δυνατό τρόπο τη ρατσιστική και φασιστική βία,
- καταργεί τα συλλογικά εργατικά δικαιώματα και αφήνει ασύδοτη την εργοδοσία.

Η Μανωλάδα έχει γίνει πλέον σύμβολο της ρατσιστικής κι εργοδοτικής βαρβαρότητας. Το μποϊκοτάρισμα της φράουλας που παράγεται εκεί, συνιστά μια πρώτη πράξη πίεσης προς τους τραμπούκους. Δεν φτάνει όμως αυτό. Είναι απαραίτητο, και πιο αναγκαίο από ποτέ, να αγωνιστούμε όλοι μαζί, ντόπιοι και μετανάστες, για τα δικαιώματά μας, για ένα καλύτερο μέλλον.

• Να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος της Μανωλάδας
• Να πληρωθούν τα δεδουλευμένα
• Χαρτιά και ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες εργάτες

Αθήνα 18/4/13

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Καταγγέλλουμε την γενικευμένη επίθεση  που   εξαπέλυσαν οι ελληνικές αρχές ενάντια στους  τούρκους και κούρδους  πρόσφυγες που βρίσκονται στην χώρα,  με συλλήψεις διώξεις   και φυλακίσεις,  προσαγωγές  και  θεαματικές  (και άκαρπες)  επιχειρήσεις,  με  την προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος  φόβου και δυσπιστίας απέναντι στις  δομές και στις οργανώσεις τους.

Είναι περισσότερο από φανερό ότι η  ελληνική κυβέρνηση  συμμορφώνεται με ένα  ειδικό σχέδιο καταστολής   και   εφαρμόζει  άγνωστων ανταλλαγμάτων συμφωνίες  συνεργασίας με την Τουρκία,  με στόχο  να   καταπνίξει κάθε μορφή αμφισβήτησης και  να ισοπεδώσει κάθε  μνήμη αντίστασης    αλλά και να υπονομεύσει την αλληλεγγύη  που η κοινωνία   επιφύλαξε  για τους  αγωνιστές.

Την ίδια στιγμή,   ό, τι  η Ελλάδα  κρύβει  ένοχα από τον Φεβρουάριο ,  αποτελεί κοινό τόπο  στην Τουρκία, όπου  τα επανειλημμένα δημοσιεύματα δεν διστάζουν να  αναφέρονται σε μυστικές συμφωνίες,  να προαναγγέλλουν συλλήψεις  και  να παραθέτουν ονόματα και  πληροφορίες   που  πείθουν ότι στοιχεία από τις  καταστάσεις των  αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα έχουν τεθεί  υπόψη των τουρκικών αρχών, παρά και ενάντια    στη διεθνείς συμβάσεις και  υποχρεώσεις της χώρας  και    σε απόλυτη  υποταγή στο  γενικευμένο  πνεύμα δοσιλογισμού και  συναλλαγής   που βιώνουμε  στις μέρες του μνημονίου.

Και αποδεικνύεται αυτό  και από την προκλητική  ταχύτητα με  την οποία διαμαρτυρήθηκε η Τουρκία  για  την απόφαση  του Εφετείου της Πάτρας  να  απορρίψει τα διάτρητα κατηγορητήρια  και να μην ενδώσει στα αίτημα έκδοσης  των δυο εκεί εκζητούμενων  προσφύγων,  στη χώρα όπου το βαθύ κράτος εξακολουθεί να ελέγχει  τους μηχανισμούς ,  πολλά χρόνια μετά την πτώση της χούντας, όπου εξακολουθούν να υπάρχουν ειδικά δικαστήρια  , βασανιστήρια  και φρονηματικές  δίκες,   όπου  φοιτητές, συνδικαλιστές,  δικηγόροι και διανοούμενοι αντιμετωπίζουν εκδικητικές διώξεις  και χιλιάδες  βρίσκονται στις φυλακές με  αποφάσεις που επανειλημμένα έχουν αμφισβητηθεί από διεθνή όργανα.

Κι ενώ  σήμερα  ασκούνται απροκάλυπτες πιέσεις στο δικαστικό σώμα για να  ανατρέψει τις αποφάσεις του,   το Υπουργείο  εξακολουθεί να  κρατάει σε ομηρεία  δεκάδες πρόσφυγες, αρνούμενο να ολοκληρώσει τις διαδικασίας και να τους χορηγήσει το πολικό άσυλο  που δικαιούνται,  παρατείνοντας  γι αυτούς το καθεστώς αβεβαιότητας  , σε κάποιες περιπτώσεις και πέρα από τα 10 χρόνια.

• Το άσυλο είναι δικαίωμα δεν είναι  παραχώρηση.
• Να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους  αγωνιστές.
• Όλοι στον Άρειο Πάγο την Παρασκευή το πρωί, όπου κρίνεται  ξανά  η απαίτηση της Τουρκίας για την έκδοση των δυο αγωνιστών.
• Κανένας  πρόσφυγας δεν πρέπει να εκδοθεί στην Τουρκία.
• Η εκστρατεία τρόμου δεν θα περάσει.

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων κατοίκων της Ιερισσού

Η χούντα της τρικομματικής κυβέρνησης και οι δικαστικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί της ξαναχτυπούν στη Χαλκιδική, αυτή τη φορά προφυλακίζοντας δυο απο τους αγωνιζόμενους κατοίκους με κακουργηματικές κατηγορίες, χωρίς κανένα στοιχείο,  χτίζοντας μια σκευωρία στην προσπάθεια τους να κατατρομοκράτησουν τον τοπικό πληθυσμό και το κίνημα αλληλεγγύης και να επιβάλλουν την «επένδυση».

6 Απριλίου 2013, στη μία το μεσημέρι, το ξυπνητήρι χτύπησε εκ νέου. Αν ζεις με τον φόβο ότι ο δικαστικός επιμελητής θα σου χτυπήσει την πόρτα για να εκτελέσει την έξωση ή την κατάσχεση. Αν τους τελευταίους μήνες ή τα τελευταία χρόνια είδες τις τιμές των ενοικίων να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα ύψη, μέχρι και να διπλασιάζονται ή να τριπλασιάζονται. Αν δεν μπορείς πλέον να αποπληρώσεις τα απαράδεκτα στεγαστικά δάνεια ή να καταβάλεις το ενοίκιο σου. Αν είσαι άνεργος/-η, επισφαλώς εργαζόμενος/-η. Αν το να βγάλεις τον μήνα, φαντάζει πλέον σχεδόν αδύνατον. Αν πληρώνεις το τίμημα μιας κρίσης που σίγουρα δεν δημιούργησες και η ζωή σου έχει καταντήσει ένας εφιάλτης που δεν υποφέρεται άλλο, τότε έλα μαζί μας, πάρε πίσω αυτό που σου ανήκει, ΑΝΑΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ!

Πριν από λίγα λεπτά (ΣτΜ το μεσημέρι του Σαββάτου 6.4.2013), έγινε κατάληψη άλλων εννιά άδειων (ΣτΜ, την Κυριακή 7.4.13 έγινε ακόμα μια κατάληψη στο San Lorenzo, ανεβάζοντας τον αριθμό των καταλήψεων στις δέκα) και εγκαταλειμμένων κτιρίων στην πόλη της Ρώμης. Τα φώτα άλλων δέκα κτιρίων – πρώην γραφείων και αδιάθετων σπιτιών – άναψαν, για να σβήσουν εκείνα των εισοδηματιών και του κέρδους των λίγων εις βάρος των πολλών. Αφήνοντας έτσι στο σκοτάδι όσους εδώ και χρόνια συσσώρευαν δυσανάλογο πλούτο λεηλατώντας γη και ζωές. Άλλοι δέκα χώροι αφαιρέθηκαν από τους μεγαλοεργολάβους και τους κερδοσκόπους, ακριβώς την στιγμή που επιφύλασσαν για την Ρώμη ένα νέο κύμα τσιμεντοποίησης με την έγκριση – κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή - μιας σειράς νέων «πολεοδομικών» αποφάσεων, που δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά μια ακόμη «Λεηλασία της Ρώμης».

Επιπλέον, οι μαύρες σκιές των «ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ» πέφτουν ήδη βαριές στον προεκλογικό αγώνα που θα οδηγήσει στην εκλογή στα τέλη Μαϊου του νέου δημάρχου και του νέου δημοτικού συμβουλίου. Παίζουν σε πολλά ταμπλό για να καθορίσουν όπως πάντα και ακόμα πιο πολύ, προς ιδία χρήση και κατανάλωση, το μέλλον μιας πόλης ιδιαίτερα λεηλατημένης και κατεστραμμένης, που είναι πλέον ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ, ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΓΟΠΟΤΙΟΥ. Είναι χρέος όλων μας να τους σταματήσουμε. Να αναδείξουμε – μέσα από την σύγκρουση και την αυτό-οργάνωση – μια άλλη άποψη της πόλης. Δημιουργώντας και κατακτώντας όλοι μαζί μια άλλη Ρώμη.

Η απεργία πείνας των κρατούμενων μεταναστών και προσφύγων επανέφερε στο προσκήνιο το "ξεχασμένο", πλην διαρκές αίσχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα αστυνομικά κρατητήρια κουρελιάζεται κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας, κάθε έννοια πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικά το ότι στη μεν Αμυγδαλέζα οι κρατούμενοι είχαν 2,5 μήνες να πάρουν σαπούνι με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί επιδημία ψώρας, στο δε ΑΤ Δραπετσώνας, οι στοιβαγμένοι κρατούμενοι έχουν μήνες να προαυλιστούν. Οι δύο απόπειρες αυτοκτονίας που σημειώθηκαν τις προηγούμενες μέρες μαρτυρούν το οριακό σημείο στο οποίο έχουν φέρει τα πράγματα η επιχείρηση Ξένιος Δίας και η κυβερνητική αναισθησία.

Ωστόσο, οι συνθήκες κράτησης δεν αποτελούν τη μόνη άθλια πτυχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τα στρατόπεδα εμπεδώνουν θεσμικά τη λογική της κατάστασης εξαίρεσης, δηλαδή τη λογική πάνω στην οποία στηρίχτηκε ο φασισμός. Οι κρατούμενοι μετανάστες και πρόσφυγες δεν υπόκεινται στην κανονική ποινική διαδικασία, φυλακίζονται χωρίς να έχουν διαπράξει κάποιος έγκλημα του οποίου ο κολασμός να αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη φυλάκιση, και, το κυριότερο ίσως, ο χρόνος φυλάκισης τους είναι απροσδιόριστος. Εν ολίγοις, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι έρμαια στις κρατικές βουλές.

Κατά συνέπεια, ο αγώνας των κρατούμενων μεταναστών και προσφύγων πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε πολίτη που αντιστέκεται στον εκφασισμό. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης πρέπει να κλείσουν τώρα!

Αθήνα 9/4/13

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών