Η ναζιστική απειλή μετά τις συλλήψεις των στελεχών της Χρυσής Αυγής - Ο χαμαιλέοντας και οι στρουθοκάμηλοι
Η δολοφονική επίθεση κάτω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής με θύματα δυο από τα στελέχη της προκάλεσε ένα αρχικό σοκ, αλλά τα δεδομένα στην υπόθεση της ναζιστικής οργάνωσης δεν τροποποιούνται. Η προβοκάτσια διάρκεσε μόνο λίγες ώρες. Και την αξιοποίησαν μόνο όσοι είχαν αγκαλιάσει σε προγενέστερη φάση την οργάνωση και έψαχναν μετά τις συλλήψεις απελπισμένα για άλλοθι. Βεβαίως τα στελέχη της επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να εμφανιστούν ως θύματα, προτείνοντας το συμψηφισμό της δικής τους εγκληματικής δράσης με το τρομοκρατικό χτύπημα εναντίον τους. Δεν πείθονται παρά μόνο όσοι ήταν ήδη πεισμένοι.
Γεγονός είναι ότι η νέα εικόνα που προβάλλει για τον εαυτό της η οργάνωση είναι αυτή του «νομιμόφρονα πολίτη», του «καλού παιδιού». Αλλά αυτό δεν έγινε μετά το χτύπημα των φρουρών στα γραφεία της. Είχε αρχίσει βδομάδες νωρίτερα. Είχε επαληθευθεί κατόπιν εορτής η αρχικά άστοχη προφητεία της Αλέκας Παπαρήγα. Πριν τις εκλογές του 2012, η τότε γενική γραμματέας του ΚΚΕ είχε προβλέψει ότι μόλις εκλεγούν βουλευτές οι Χρυσαυγίτες αμέσως θα φορέσουν ταγεράκια και γραβατούλες και θα μεταμορφωθούν σε καλά παιδιά.
Τελικά αυτό συνέβη πολύ αργότερα, μόλις άρχισαν να μπαίνουν ένας ένας στη φυλακή. Ενώ επί ενάμιση χρόνο μετά την εκλογή τους συνέχιζαν την εγκληματική τους δραστηριότητα, ανεβάζοντας μάλιστα συνεχώς τον πήχη της βίας, μόλις είδαν ότι οι διωκτικές αρχές και η δικαιοσύνη κινούνται εναντίον τους, αμέσως έσπευσαν να συμμορφωθούν προς τις «οδηγίες». Στις απολογίες τους τα ηγετικά στελέχη της οργάνωσης δεν δίστασαν να αποκηρύξουν τις ιδέες του εθνικοσοσιαλισμού και να αρνηθούν κάθε σχέση με τη δράση στο πεζοδρόμιο. Ο κρατούμενος Αρχηγός και οι συν αυτώ με ευκολία αποστασιοποιήθηκαν όχι μόνο από το δολοφόνο του Παύλου Φύσσα και τα Τάγματα Εφόδου, αλλά διαφοροποιήθηκαν ακόμα και από εκείνες τις σκηνές που όλοι έχουμε δει σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ: από τα «εγέρθητω» μέχρι τις επιθέσεις στους μικροπωλητές, τις στολές και τις βίαιες παρελάσεις. Ήταν λέει κι αυτά αυθόρμητες πράξεις στελεχών, εκτός γραμμής της οργάνωσης. Όσα στελέχη της ηγεσίας γλίτωσαν την προφυλάκιση, μετά από την αρχική επίδειξη αγριανθρωπισμού με τις κλοτσιές και τις ροχάλες, φόρεσαν πράγματι τα ταγεράκια τους και τα γυαλιά τους και φρόντισαν να ακυρώσουν κάθε προκλητική δημόσια δραστηριότητα, επιδιδόμενοι σε όρκους τήρησης του νόμου και σεβασμού της δημοκρατίας. Τα μέλη των Ταγμάτων Εφόδου ξέχασαν σπίτι τους όχι μόνο τις στολές παραλλαγής και τα μαύρα μπλουζάκια, αλλά ακόμα και τους «ελληνοπρεπείς» μαιάνδρους, προβάλλοντας μόνο τις ελληνικές σημαίες.