κρατική καταστολή

Η είδηση ότι ένας δεκαεννιάχρονος διαδηλωτής στην Πάτρα κινδυνεύει να χάσει την όραση του από ευθεία βολή δακρυγόνου, πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ -όπως γίνεται άλλωστε με όλες τις μη αρεστές στη μηνομονιακή εξουσία ειδήσεις. Ωστόσο, το ζήτημα είναι μείζον γιατί:
Πρώτον, η κυβέρνηση στην αγωνία της να περάσει τα μέτρα δεν διστάζει να αναδεικνύει το απόθεμα απο Κορκονέες που διαθέτει η ΕΛΑΣ προκειμένου να πειθαρχήσει την κοινωνία. Η ευθεία βολή δακρυγόνου είναι μια δολοφονική ενέργεια. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα τα έχουμε πολλαπλά κρούσματα τέτοιων βολών. Επομένως, δεν πρόκειται περί "ατυχήματος".

Δεύτερον, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν "αβλαβή" και "μη θανάσιμα" όπλα. Χιλιάδες διαδηλωτές έχουν ζήσει τον τρόμο του πνιγμού από τα δακρυγόνα και τα χημικά, κι εκατοντάδες έχουν χρειαστεί ιατρική βοήθεια για να συνέλθουν από τα δηλητηριώδη αέρια της ΕΛΑΣ. Με το περιστατικό στην Πάτρα γινόμαστε μάρτυρες και μιας άλλης ακόμα πιο επικίνδυνης χρήσης τους.
Πέραν λοιπόν από την άμεση τιμωρία του υπό εκκόλαψη Κορκονέα που σημάδεψε τον διαδηλωτή στην Πάτρα, είναι ανάγκη να απαγορευτεί άμεσα η χρήση δακρυγόνων και χημικών στις διαδηλώσεις, πριν θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές.

Αθήνα 22/11/2012

Ιστορικά ο φασισμός έχει αποτελέσει θανάσιμο εχθρό των εργαζόμενων και του συνδικαλιστικού κινήματος. Όχι μόνο γιατί όπου οι φασίστες πήραν την εξουσία έφεραν αργά ή γρήγορα τον πόλεμο, αλλά και γιατί απαγόρευσαν τα συνδικάτα και υποβάθμισαν ραγδαία το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Παντού και πάντοτε ο φασισμός έχει στο στόχαστρο του την εργατική τάξη.

Δυστυχώς, στην Ελλάδα που θρήνησε τόσες απώλειες στη ναζιστική κατοχή· στην Ελλάδα που τόσο υπέφερε από τη στρατιωτική δικτατορία, οι ναζί ξανασηκώνουν κεφάλι. Πέρα από τα υψηλά εκλογικά ποσοστά της Χρυσής Αυγής, διαρκώς γινόμαστε αποδέκτες ειδήσεων για δολοφονικές ρατσιστικές επιθέσεις, με την σκανδαλώδη ανοχή μάλιστα της αστυνομίας. Την ίδια ώρα, η κρατική καταστολή σε βάρος των εργατικών και κοινωνικών κινητοποιήσεων οξύνεται επικίνδυνα, και η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς δεν έχει όρια.

Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι θεατής μιας τέτοιας κατάστασης. Οι ναζί απειλούν τους εργαζόμενους, όχι μόνο γιατί η φασιστική και ρατσιστική βία θίγουν τον θεμελιακό πυρήνα των αξιών μας, αλλά και γιατί η Χρυσή Αυγή είναι το μακρύ χέρι του συστήματος. Από τη μια μεριά, αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους παρουσιάζοντας τους μετανάστες ως φταίχτες των δεινών τους. Από την άλλη, στηρίζει την προκλητική φοροασυλία των εφοπλιστών και “νοικιάζει” εργαζόμενους για μεροκάματα των 18 ευρώ. Σε τελική ανάλυση το σύστημα χρησιμοποιεί τον φασισμό για την εμπέδωση των βάρβαρων αντικοινωνικών μέτρων που κομίζουν τα αλλεπάλληλα μνημόνια της κυβέρνησης και της τρόικας.

Η ΕΛ.ΑΣ., με κάθε ευκαιρία και σε κάθε τόνο, διακηρύσσει την ευλαβική αφοσίωσή της, το ζήλο και το ενδιαφέρον της, για την ασφάλεια όλων ανεξαιρέτως των πολιτών της χώρας. Σε ένα όμως πολύ μεγάλο κομμάτι του προσωπικού της είναι πολύ δύσκολο να κρύψει τις αγάπες του και τις προτιμήσεις του. «Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει» λέει η παροιμία που προσβάλλει κατάφορα τις ιερόδουλες. Μέσα στο Σαββατοκύριακο η ΕΛ.ΑΣ., για πολλοστή φορά απέδειξε ότι πέρα από το να ψηφίζει μαζικά Χρυσή Αυγή, προστατεύει ως φύλακας-άγγελος την εγκληματική αυτή οργάνωση.

Η ΕΛ.ΑΣ απέδειξε χτες το βράδυ ότι έχει αναλάβει το ρόλο του προστάτη-φύλακα της Χρυσής Αυγής. Επί τρία και πλέον χρόνια η αστυνομία όχι μόνο ανέχεται, αλλά στην ουσία υποθάλπει την τρομοκρατική δραστηριότητα των "ταγμάτων εφόδου" στον Άγιο Παντελεήμονα. Ένα από αυτά τα "τάγματα" επιχείρησε χτες να επιτεθεί σε αντιφασιστική μοτο-πορεία του αναρχικού χώρου, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει συμπλοκή. Κι επειδή τα "τάγματα εφόδου" τα βρίσκουν δύσκολα όταν δεν έχουν απέναντι τους ανυπεράσπιστους μεμονωμένους μετανάστες, η ομάδα Δ έσπευσε σε βοήθεια, επιτιθέμενη βάναυσα στην μοτο-πορεία. Το σκηνικό των άγριων ξυλοδαρμών και των συλλήψεων στο σωρό συνεχίστηκε αργότερα στα Εξάρχεια. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι 23 αντιφασίστες/τριες εξακολουθούν να κρατούνται χωρίς ακόμα να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και χωρίς να έχουν μπορέσει να επικοινωνήσουν με δικηγόρο.

Έχει πάτο ο κατήφορος; Η τρισυπόστατη, πλην ομοούσιος, κυβέρνηση του Μνημονίου αποδεικνύει κάθε μέρα ότι όχι, ο κατήφορος δεν έχει πάτο. Η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών των συλληφθέντων της χτεσινή απεργιακή πορείας  δεν δείχνει μόνο πως το μνημονιακό κράτος κουρελιάζει κυριολεκτικά θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το τεκμήριο της αθωότητας.

Από τις 31-5-2011 αγνοείται ο Παλαιστίνιος πρόσφυγας ,Γκαλέμπ Ταλέμπ, που οι ελληνικές υπηρεσίες κρατούσαν παράνομα στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη χωρίς προσχήματα και με παραβίαση κάθε νομότυπης διαδικασίας από τις αρχές Φεβρουαρίου. Η ελληνική αστυνομία ισχυρίζεται ότι απελάθηκε στο Λίβανο, όμως προκύπτει ότι δεν έχει περάσει ποτέ από το αεροδρόμιο των Σπάτων και δεν έχει φτάσει ποτέ στο Λίβανο.

Ο Παλαιστίνιος απήχθη από τον καταυλισμό προσφύγων στην Πεντέλη όπου διέμενε σε μια παράγκα , στις 12 Φεβρουάριου, οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη και εκτέθηκε στα κανάλια ως στέλεχος οργάνωσης και επίδοξος τρομοκράτης με πρόσχημα ένα περίεργο άρθρο της ίδιας μέρας , της Corriere della Sera, που υπογραφόταν από τον Ιταλό δημοσιογράφο «ειδικό στην τρομοκρατία» Guido Olympio. Σύμφωνα με το δημοσιογράφο που δεν προκύπτει να έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, ο Γκαλέμπ ήταν στέλεχος της οργάνωσης Φατάχ αλ Ισλάμι και είχε έρθει στην Ελλάδα με αποστολή.

Η δεύτερη σύλληψη και προφυλάκιση της Φαίης Μέγιερ αποδεικνύει ότι το κράτος του Μνημονίου ούτε “λάθη” κάνει ούτε παρασύρεται  σε “υπερβολές”. Στην πραγματικότητα, ο κρατικός μηχανισμός εκτελεί ένα απολύτως συνειδητό σχέδιο στην απόληξη του οποίου βρίσκεται αν όχι το κράτος έκτακτης ανάγκης, τουλάχιστον  μια αυταρχική “δημοκρατία” με αφυδατωμένα δικαιώματα κι ελευθερίες. Όσο επεκτείνεται η κοινωνική ερήμωση που προκαλεί η κυβερνητική πολιτική, τόσο οι αντιστάσεις θα ριζοσπαστικοποιούνται και θα ξεφεύγουν από το πλαίσιο του καθωσπρεπισμού. Κατά συνέπεια, ο αυταρχισμός είναι το τελευταίο χαρτί μιας οικονομοπολιτικής ελίτ που έχει εξαρτήσει την επιβίωση της από την πτώχευση των υποτελών τάξεων.

Όπως κυνικά αναγράφεται στη δικαστική απόφαση, η Φαίη Μέγιερ προφυλακίστηκε γιατί: Πρώτον, ήπιε ένα ποτό με κάποιους γνωστούς της. 2 Είναι αναρχική. 3. Διαβάζει ανατρεπτικά έντυπα και αποκαλεί τους φυλακισμένους αναρχικούς πολιτικούς κρατούμενους. Από αυτό το φοβερό κατηγορητήριο γίνεται φανερό ότι έχει πια ανοίξει κανονικά η διαδικασία της ποινικοποίησης της αλληλεγγύης και του πολιτικού φρονήματος. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση δεν χωράνε δισταγμοί και ολιγωρίες. Απαιτείται κινητοποίηση για την άμεση αποφυλάκιση της Φαίης Μέγιερ και το μπλοκάρισμα της κατασταλτικής εξαχρείωσης.

Αθήνα, 11/2/11

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα