κρατική καταστολή

Πριν από 2 χρόνια, συμπολίτες μας, μετά από συνέλευση που πραγματοποίησαν, μπήκαν στον επί 30 σχεδόν χρόνια εγκαταλελειμμένο δημοτικό κινηματογράφο «Σινέ Νίκη», στην Ν. Ιωνία, και αφού τον καθάρισαν, διοργάνωσαν τριήμερο κοινωνικών εκδηλώσεων με προβολές, συζητήσεις, παιδικά θεατρικά παιχνίδια και συλλογική κουζίνα. Η πρωτοβουλία τους αυτή βρήκε μεγάλη αποδοχή και θετική ανταπόκριση από τους κατοίκους της γειτονιάς.

Όχι όμως και από τον Δήμο Βόλου, υπάλληλοι του οποίου σφράγισαν την είσοδο του σινεμά. Όταν η συνέλευση την ξανάνοιξε, ο Δήμος ζήτησε την συνδρομή της αστυνομίας και έτσι, το επόμενο πρωί άνδρες της ασφάλειας Βόλου εντόπισαν 4 νέους και νέες που κάθονταν σε πάρκο δίπλα στο παλιό σινεμά και τους προσήγαγαν πρώτα στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας και μετά στον εισαγγελέα.

Την Τετάρτη 2 Απριλίου 2014 δικάζονται στο Βόλο οι 4 νέοι και νέες με την κατηγορία της «διακεκριμένης φθοράς», αφού ο δικηγόρος του Δήμου κατέθεσε ότι δύο βίδες και ένα πόμολο καταστράφηκαν στην προσπάθεια να παραβιαστεί η είσοδος του σινεμά!

                                                                                                                     Με αφορμή το νομοσχέδιο

Δένδια/Αθανασίου

Στην έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας και με αφορμή τη φυγή ελάχιστων κρατουμένων και υποδίκων, γινόμαστε μάρτυρες αναβίωσης του κλίματος τρομοϋστερίας αλλά και πανηγυρικής έναρξης μιας τρομοσταυροφορίας.

Ο τελικός στόχος είναι η εξόντωση σε κατασταλτικό και συμβολικό επίπεδο του "εσωτερικού εχθρού", δηλαδή των πλέον ριζοσπαστικών τμημάτων της κοινωνίας, που αντιστέκονται, αντιδρούν και αγωνίζονται.

Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται η αναδιάταξη, ανατροπή και επαναθεμελίωση όλου του θεσμικού πλαισίου που αφορά την καταστολή, αστυνομική, δικαστική-ποινική, σωφρονιστική. Τα τελευταία χρόνια ανατράπηκε αυτό που αποκαλούνταν «Κράτος Δικαίου» και τη θέση του πήρε το «Κράτος του Νόμου και της Τάξης». Τρομονόμοι, Ειδικοί Νόμοι, Ιδιώνυμα, Κουκουλονόμοι, επιβαρυντικές περιστάσεις, αυστηροποίηση ποινών, αύξηση των εγκλεισμών και των προφυλακίσεων συνθέτουν το νέο κατασταλτικό τοπίο.

Την Παρασκευή 28/2 αντιφασίστας σύντροφος κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου μετά από μήνυση για βιαιοπραγία κατά μελών της Χρυσής Αυγής που υπέβαλε εναντίον του, καταρχάς η Αστυνομία και στη συνέχεια και οι ίδιοι οι φασίστες.

Να υπενθυμίσουμε ότι παραμονές Χριστουγέννων 2012 η ναζιστική οργάνωση πραγματοποίησε την μοναδική δημόσια εμφάνισή της στο Βόλο, μοιράζοντας τρόφιμα «μόνο για Έλληνες» στην παραλία της πόλης, αφού όμως προηγουμένως χρειάστηκε να επιστρατευτούν όλες οι φίλιες δυνάμεις των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ και ασφαλιτών για να συλλάβουν δεκάδες αντιφασίστες που 2 ώρες νωρίτερα πραγματοποίησαν αντισυγκέντρωση στο ίδιο σημείο. Την επομένη μέρα, ομάδα φασιστών επεδίωξε και ήρθε σε συμπλοκή με αντιφασίστες, η επίθεσή τους απέτυχε και οι «αντισυστημικοί» χρυσαυγίτες προσέφυγαν στην συνδρομή αστυνομικών και δικαστών.

Την Τετάρτη 5 Φλεβάρη, στο Κακουργιοδικείο της Λάρισας, δικάζονται τέσσερις σύντροφοι με κατηγορίες που αναφέρονται σε γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, του πλατύτερου, μαζικότερου, πανελλαδικού ξεσηκωμού από τη μεταπολίτευση και μετά που πυροδοτήθηκε από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό. Οι τέσσερις κατηγορούμενοι δεν συνελήφθησαν τις μέρες της κινηματικής έντασης, αλλά το κατηγορητήριο απαγγέλθηκε εναντίον τους αρκετούς μήνες αργότερα, στη βάση «στοιχείων» που προέκυψαν στη συνέχεια.

Τον Δεκέμβρη του 2008, ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα υπερασπιστήκαμε πολιτικά και άνευ όρων τον ξεσηκωμό ενάντια στην κυβέρνηση, τους πλούσιους και την αστυνομία, συμμετείχαμε κινηματικά στην έκφραση της λαϊκής οργής στην πόλη μας και χαιρετίσαμε δημόσια τις πανελλαδικά δεκάδες επιθέσεις διαδηλωτών σε τράπεζες και μαθητών σε αστυνομικά τμήματα. Σήμερα, που η κοινωνική εξέγερση ενάντια στο πολιτικό σύστημα και το προσωπικό του που εφαρμόζει τις απεχθείς αντιλαϊκές μνημονιακές πολιτικές είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, η πολιτική υπεράσπιση του Δεκέμβρη και των συντρόφων που ποινικά διώκονται είναι για μας αυτονόητη.

Με αφορμή την εξατομικευμένη στάση του Χριστόδουλου Ξηρού, μια στάση που ανεξάρτητα από τους αξιολογικούς συνειρμούς του εγείρει, επιφέρει σοβαρές συνέπειες στους συγκρατούμενους του που διεκδικούν άδειες εξόδου, έχει εξαπολυθεί μια λυσσαλέα επίθεση απέναντι στα στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων: εξαγγέλλεται η δημιουργία φυλακών «υψίστης ασφαλείας» (δεν τους φτάνουν τα ήδη υπάρχοντα κολαστήρια…) και η κατάργηση των αδειών εξόδου στους κρατούμενους για «τρομοκρατία» και «συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση» (δηλαδή, στην πλειοψηφία των φυλακισμένων, βαρυποινιτών της χώρας) ενώ ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης εγκαλεί τους αρμόδιους εισαγγελείς ότι κάνουν κατάχρηση στη χορήγηση αδειών εξόδου (όταν είναι γνωστό ότι απλώς εφαρμόζουν το νόμο συσταλτικά, με αποτέλεσμα κρατούμενοι, ενώ δικαιούνται άδεια, να μην την έχουν πάρει για πάνω από μία δεκαετία).

Πρόκειται για ρεσιτάλ αυταρχισμού και υποκρισίας. Οι καλοζωισμένοι ανθρωποφύλακες και το πολιτικό επιτελείο της ακροδεξιάς κυβέρνησης γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι φυλακές είναι αποθήκες ψυχών και κρεατομηχανές ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το «σωφρονιστικό» σύστημα της Ελλάδας είναι το χειρότερο της Ευρώπης, με το μεγαλύτερο συνωστισμό κρατουμένων σε κελία με μια τουαλέτα ανά 60 κρατούμενους, με τις βαρύτερες ποινές, με ξυλοδαρμούς και εγκατάλειψη αρρώστων. Και ενώ όλα αυτά τα γνωρίζουν πολύ καλά έχουν το θράσος να παριστάνουν τους αγανακτισμένους επειδή κάποιες, ελάχιστες περιπτώσεις κρατουμένων ενίοτε παίρνουν άδεια και δεν επιστρέφουν απαιτώντας την κατάργηση των αδειών του μοναδικού θεσμού που μπορεί να δώσει μια ανάσα ζωής στους φυλακισμένους να τους υπενθυμίσει ότι ανήκουν στον κόσμο των ανθρώπων και να λειτουργήσει ως η μοναδική γέφυρα κοινωνικής επανένταξής τους. Είναι δε, τόσο ορκισμένοι ακροδεξιοί ώστε μέσα στη μνημονιακή φυλακή που έχουν χτίσει για όλους να επιθυμούν να φτιάξουν και άλλες φυλακές «υψίστης ασφαλείας» για να μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς.

Την Παρασκευή 13/12 η συντρόφισσα Αναστασία Δεληκάρη παραπέμπεται σε δίκη για αναγραφή συνθήματος στον εξωτερικό τοίχο του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ. Να υπενθυμίσουμε ότι λίγο πριν την περίοδο που διαπράχθηκε το «έγκλημα», η διοίκηση του εργοστασίου είχε απολύσει προκλητικά 3 συνδικαλιστές εργαζόμενους, απόφαση που ξεσήκωσε κύμα συμπαράστασης από εργασιακούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και κινηματικούς χώρους και τελικά πέτυχε τη δικαστική δικαίωση και επαναπρόσληψη των απολυμένων εργατών.

Όσο αυξάνονται τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, όσο αποθρασύνονται οι εργοδότες που -με πρόφαση την κρίση- διαλύουν κάθε εναπομένουσα έννοια εργασιακού δικαιώματος, τόσο παράλληλα μεγαλώνει και η σειρά από δίκες που στήνουν κράτος, αστυνομία και εργοδότες για τον εκφοβισμό των «από τα κάτω» και την περιστολή των κοινωνικών αγώνων.

Ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην διωκόμενη συντρόφισσα και απαιτούμε την παύση της δίωξης εναντίον της, καταγγέλλουμε την πολιτική εκφοβισμού που υιοθετούν εργοδότες, αστυνομία και κράτος απέναντι στους ταξικούς αγώνες και καλούμε σε συγκέντρωση συμπαράστασης έξω από το δικαστικό μέγαρο Βόλου την Παρασκευή 13/12.

Βόλος, 11/12/2013

ην Παρασκευή 6/12, πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, πραγματοποιήθηκε στο Βόλο, όπως και σε πολλές άλλες πόλεις, μαζική πορεία πολιτών ως έκφραση καταδίκης της αστυνομικής καταστολής που δεν διστάζει να φτάσει μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία, μέχρι την αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής.

Πριν από την πορεία η αστυνομία έκανε 22 προληπτικές προσαγωγές για «εξακρίβωση στοιχείων». Όλοι οι προσαχθέντες ήταν νεαρής ηλικίας, μαθητές και φοιτητές οι περισσότεροι, και όλοι είχαν αστυνομική ταυτότητα μαζί τους. Παρέμειναν όμως καταχρηστικά και εκφοβιστικά υπό κράτηση στο κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας για 5 περίπου ώρες. Αφέθηκαν ελεύθεροι, μαζί με άλλους 9 προσαχθέντες μετά το τέλος της πορείας, μετά από παρέμβαση δικηγόρου και αφού συγκεντρώθηκαν δεκάδες αλληλέγγυοι έξω από το Αστυνομικό Τμήμα.     

Στην Αθήνα, οι προληπτικές προσαγωγές πριν από κάθε πορεία αποτελούν πλέον πάγιο φαινόμενο. Η αστυνομία έχει φτάσει στο σημείο να περιμένει έξω από τα σπίτια τους στοχοποιημένους κοινωνικούς αγωνιστές για να τους συλλάβει πριν πάνε στην πορεία.

Είναι σαφές ότι οι εντολές που απευθύνει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου προς τις αστυνομικές διευθύνσεις στοχεύουν στην αύξηση της κρατικής καταστολής και στον εκφοβισμό της κοινωνίας. Η τακτική των προληπτικών προσαγωγών, που πλέον χρησιμοποιείται ως κατασταλτικό εργαλείο και από την Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας, παραβιάζει συνταγματικά δικαιώματα και καταπατά ατομικές ελευθερίες.

Με προχτεσινή ανακοίνωσή της η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας  συνδέει την επίθεση με μολότοφ που δέχτηκε το κεντρικό αστυνομικό τμήμα του Βόλου τα ξημερώματα της Δευτέρας 18/11 με το μπλοκ των διαδηλωτών που το απόγευμα της Κυριακής 17/11 συνέχισε την πορεία μετά το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και κατέληξε στην πλατεία Πανεπιστημίου στο Βόλο. Η ανακοίνωση είναι εξόφθαλμα ατεκμηρίωτη, σε σημεία εννοιολογικά ακατανόητη, δεοντολογικά απαράδεκτη, αλλά και κυρίως πολιτικά επικίνδυνη.

Σε άλλες εποχές, μια τέτοια ανακοίνωση θα προκαλούσε μόνο τη θυμηδία μας. Σήμερα όμως, παρόλο που δεν συνηθίζουμε ούτε να απαντάμε, ούτε να σχολιάζουμε τις ανακοινώσεις της αστυνομίας, οφείλουμε να τοποθετηθούμε δημόσια. Όχι γιατί ως Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα ήμασταν στο μπλοκ των διαδηλωτών που πορεύτηκε μέχρι την πλατεία Πανεπιστημίου, αλλά γιατί για πρώτη φορά στην πόλη μας εκδηλώνεται από αστυνομικής πλευράς τόσο απροσχημάτιστα η στοχοποίηση πολιτικών και κινηματικών χώρων, η καλλιέργεια της θεωρίας των «δύο άκρων», η εν δυνάμει προετοιμασία φρονηματικών διώξεων.

Η κεντρική πολιτική οδηγία της κυβέρνησης προς τις αστυνομικές αρχές είναι μία: μηδενική ανοχή απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις, επίδειξη αστυνομικής ισχύος και καλλιέργεια κλίματος φόβου ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει η παραμικρή κινηματική ένταση. Στην Αθήνα, η φετινή μαζικότατη και απολύτως ειρηνική πορεία του Πολυτεχνείου έληξε με 189 προσαγωγές και 14 συλλήψεις, με αστυνομικούς των ειδικών δυνάμεων να σπάνε τζαμαρία και να εισβάλουν σε καφενείο της περιοχής Εξαρχείων. Στο Βόλο, μια μικρή πόλη που γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας, δεν υπάρχουν περιθώρια για παρόμοια «ανδραγαθήματα», η ανακοίνωση όμως της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας εντάσσεται ακριβώς στην ίδια λογική της επίδειξης αστυνομικού αυταρχισμού.