Είναι γνωστό πως οι εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών και των συστημικών μίντια για το αύριο της οικονομίας είναι εξαιρετικά αποκλίνουσες. Σε ό, τι αφορά ειδικά την Ελλάδα, από το 5% της JPMorgan έως το 35% του ΟΟΣΑ και με τα πέντε δέκα δεκαπέντε του γνωστού μας κρυφτού (ΔΝΤ -10%, όπως η Société Générale, Handelsblatt -15%, Unicredit -20%), το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να προκύψει είναι πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Το δεύτερο, συνδυασμένο με το πρώτο, είναι ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε, απλώς, με τεχνικές αναλύσεις, αλλά περισσότερο με τοποθετήσεις «τεχνοκρατών», που προετοιμάζουν κατάλληλα πολιτικά αποτελέσματα. 
Η δραματοποίηση πραγματικών δεινών βρίσκεται, όπως ξέρουμε καλά πια, στη βάση του Δόγματος του Σοκ, κεντρικής στρατηγικής της παγκόσμιας άρχουσας τάξης προκειμένου να κάνει τα πάντα «ευκαιρίες».

Στις μέρες της καραντίνας λόγω της διασποράς του κορωνοϊού, διαβάζουμε πως η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε, πράγμα που οι ευαισθητοποιημένες φεμινίστριες προέβλεψαν πριν ακόμα εμφανιστούν τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν διπλασιασμό σχεδόν των κλήσεων για βοήθεια στη γραμμή sos για την έμφυλη βία 15900 της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής (μετονομάστηκε μετά απο 35 χρόνια γιατί πάνω απο όλα η αγία οικογένεια για το ακροδεξιό συνάφι) και Ισότητας των Φύλων. Τις πρώτες εβδομάδες του εγκλεισμού, οι γυναίκες που απευθύνονταν φοβισμένες στην αστυνομία επέστρεφαν στο δηλητηριασμένο από τη βία κι επικίνδυνο σπίτι τους, έχοντας ακούσει απο τους υπεύθυνους για την προστασία τους ότι "έχουν κλείσει τα δικαστήρια, δε θα προχωρήσει η μήνυση, τι θα κάνεις μέχρι τότε" ή ακόμα χειρότερα "έχουν παγώσει όλα λόγω καραντίνας, δε μπορούμε να ασχοληθούμε με αυτό". Γενικά, γνωρίζουμε οτι η αστυνομία πολύ συχνά αποθαρρύνει τις γυναίκες απο το να υποβάλουν μήνυση και μιας που οι θεσμοί που πλέον παρακολουθούν τα ζητήματα των θυμάτων της έμφυλης βίας αυξάνουν κι υπάρχει ένας στοιχειώδης κοινωνικός έλεγχος, οι αστυνομικοί καταφεύγουν σε όλο και πιο εκλεπτυσμένες δικαιολογίες (σε σχέση με την παλιά γνωστή προτροπή "γύρνα στον άντρα σου")για να μην κάνουν τη δουλειά τους.

Ο Λουίς Σεπούλβεδα έφυγε μέσα στις μέρες της πανδημίας και της κοινωνικής μας απομόνωσης. Ο χιλιανός συγγραφέας γλίτωσε από τα βασανιστήρια της  δικτατορίας του Πινοτσέτ, από τη φυματίωση που «απέκτησε» στα κελιά των φυλακών, τις σφαίρες ενός ελεύθερου σκοπευτή στην Νικαράγουα, αλλά έχασε την πολυήμερη μάχη με τον κοροναϊό στις 16 Απριλίου. Ήταν 71 χρονών. Η συντρόφισσα του Κάρμεν Γιάνιες και τα παιδιά του, «το καλύτερο τσούρμο των ονείρων του», όπως τα αποκαλούσε, ευχαρίστησαν τους ανθρώπους του νοσοκομείου «για τον επαγγελματισμό και την αφοσίωσή τους», καθώς και για τα χιλιάδες μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης που δέχτηκαν. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Ο Σεπούλβεδα, ή αλλιώς Λούτσο, όπως τον έλεγαν οι φίλοι/ες και οι σύντροφοι/ισσές του, ήταν ένας Μαπούτσε, ένας «άνθρωπος της Γης», που αγαπήθηκε πολύ ως αφηγητής, ταξιδευτής, αγωνιστής και φίλος.

«Την Παρασκευή 8/10, λίγο μετά τη 1:30 π.μ. βρισκόμουν στο σπίτι μου στην Κυψέλη και έβλεπα ταινία μαζί με άλλα 2 άτομα. Ξαφνικά άρχισαν να ακούγονται απ’ έξω σειρήνες, μαρσαρίσματα από μηχανάκια και ουρλιαχτά. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι να δω, κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει στην οδό Κυψέλης, λίγα μέτρα από τη συμβολή με την όδο Παξών. Είπα στα άλλα 2 άτομα που ήμαστε μαζί ότι κατεβαίνω να δω τι συμβαίνει.

Πατήστε για να κατεβάσετε το τεύχος

Η κυβέρνηση έπειτα από σχεδόν δύο μήνες σκληρής υγειονομικής καραντίνας δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό και μόνιμο μέτρο στήριξης του ΕΣΥ, συνεχίζοντας την έκθεση της υγείας μας στην πανδημία. Απαιτούμε:
•Άμεση κάλυψη των χιλιάδων κενών οργανικών θέσεων στα νοσοκομεία.
•Σοβαρή στήριξη της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και των προληπτικών ελέγχων στο σύνολο του πληθυσμού.
•Επίταξη των ιδιωτικών κέντρων και κλινικών για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών.
•Ενίσχυση της παραγωγής φαρμάκων και αναλώσιμων υλικών.
•Τέλος στην κρατική εγκατάλειψη των εγκλείστων στις φυλακές και στα κέντρα κράτησης προσφύγων, των αστέγων, των Τσιγγάνων, των τοξικοεξαρτημένων και των υπερήλικων στα γηροκομεία.

Στις 9 Απριλίου, η Ρομά κρατούμενη στις φυλακές της Θήβας Αζιζέλ Ντενίρογλου, που στερείται την ιατροφαρμακευτική φροντίδα –μολονότι επί μέρες εμφανίζει ανησυχητικά συμπτώματα–, πεθαίνει κατά τη μετακομιδή της με το ΕΚΑΒ.

Από υγειονομικής απόψεως οφείλουμε να τονίσουμε ότι αν η κρίση δεν πληρωθεί από το κεφάλαιο και το τελευταίο κατορθώσει να τη μετακυλήσει στην εργασία, η δραματική υποβάθμιση των συνθηκών ζωής, μέσα από τη νέα φτωχοποίηση που θα προκύψει, θα εκφραστεί τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και -κυρίως- μεσοπρόθεσμα με μεγάλη αύξηση της συνολικής νοσηρότητας και

Μέσα στην πανδημία η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκει τον τρόπο και το θράσος να περάσει τις πιο ακραίες πτυχές της ατζέντας της.