Κανένας πρόσφυγας στον δρόμο. Κανένας θάνατος στα σύνορα. Να κλείσουν τα κολαστήρια/ κέντρα κράτησης. - Πορεία αλληλεγγύης, Σάββατο, 20 Ιούνη, 2:00 μμ, πλ. Ομονοίας

Τις προηγούμενες μέρες 20 περίπου οικογένειες προσφύγων βρέθηκαν άστεγες στην πλ. Βικτωρίας. Δεκάδες μικρά παιδιά, βρέφη και γυναίκες σε προχωρημένη εγκυμοσύνη κοιμούνταν στα παγκάκια και στα πεζοδρόμια. Αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν στην Αθήνα από την Μόρια, αφού πήραν την μπλέ σφραγίδα στο τρίπτυχο τους, τους αναγνωρίστηκε  δηλαδή το δικαίωμα στο άσυλο και άρθηκε ο γεωγραφικός περιορισμός στις μετακινήσεις τους.

Αυτοί οι άνθρωποι βρέθηκαν στον δρόμο με ευθύνη της κυβέρνησης και της Ύπατης Αρμοστείας, η οποία δεν προετοίμασε, ως θα όφειλε, την διάδοχη κατάσταση. Την άμεση ένταξη δηλαδή των αναγνωρισμένων προσφύγων στα προγράμματα στέγασης. Οι πρόσφυγες ταξίδεψαν μόνοι και όχι στα πλαίσια μιας οργανωμένης από το κράτος μετακίνησης, ούτε βέβαια είχαν ως προορισμό κάποια δομή προσωρινής διαμονής, έως ότου "ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικα κολλήματα", προκειμένου να μπουν στο  πρόγραμμα "Ήλιος" και να εγκατασταθούν σε διαμερίσματα. Μπροστά σε αυτή την τραγική κατάσταση και μετά την πίεση δικαιωματικων οργανώσεων και αλληλέγγυων συλλογικοτήτων, το Κράτος, που δεν  πρόσφερε  ούτε ένα μπουκάλι νερό στους άστεγους πρόσφυγες, αναγκάστηκε σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης να τους  μεταφέρει στο camp του Ελαιώνα.

Δεν δέχτηκαν όμως όλες οι οικογένειες την μεταφορά τους στον Ελαιώνα, καθώς δεν πείστηκαν για την προσωρινότητα της παραμονής τους εκεί. Πρόκειται για μια εξέλιξη απόλυτα λογική, αφού αυτοί οι άνθρωποι ταλαιπωρημένοι σωματικά και ψυχικά από το κολαστήριο της Μόριας στο οποίο βρίσκονταν, δεν δείχνουν καμιά εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος, το οποίο αντί να τους προστατεύει, τους φυλακίζει σε κέντρα κράτησης, φέροντας παράλληλα την βασική ευθύνη για τους εκατοντάδες θανάτους στα θαλάσσια σύνορα της χώρας, όπως επιτάσσει η πρακτική της αποτροπής, η μη διάσωση δηλαδή απ το λιμενικό των ακυβερνητων πλοιαρίων, που μεταφέρουν πρόσφυγες και η βίαιη παρεμπόδιση τους να προσφύγουν στις ελληνικές ακτές. Είναι η συνέπεια  μιας πολιτικής, που εργαλειοποιει τους πρόσφυγες στο παιχνίδι του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, της οποίας τα τραγικά αποτελέσματα είδαμε την προηγούμενη περίοδο, εκτός απ' το Αιγαίο και στον Έβρο, με τον ελληνικό στρατό, να πυροβολεί άοπλους, ανυπεράσπιστους ανθρώπους.

Τελικά σε μια ακόμη επίδειξη ακραίου αυταρχισμού η κυβέρνηση κινητοποίησε τα ΜΑΤ τα οποία βιαίως μετέφεραν όλες τις οικογένειες στον Ελαιώνα. Όλο αυτό όμως είναι πολύ μικρό μπροστά στα καταστροφικά αποτελέσματα, που θα έχει το πρόγραμμα  εξώσεων της κυβέρνησης κατά την πλήρη εφαρμογή του. Την επομενη περίοδο χιλιάδες αναγνωρισμένοι πρόσφυγες θα βρεθούν στον δρόμο, αφού πολλά από τα έγγραφα, που τους ζητούνται προκειμένου να εγκατασταθούν σε διαμερίσματα, προϋποθέτουν διεύθυνση κατοικίας, η οποία προφανώς δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια παράνοια, για έναν γραφειοκρατικό φαύλο κύκλο, που ωθεί τους πρόσφυγες στην αστεγια και την περιθωριοποίηση.

Εμείς θα σταθούμε στο πλάι των προσφύγων για το αυτονόητο δικαίωμα στην στέγαση. Οι πρόσφυγες, που αναγνωρίζονται θα πρέπει να μπαίνουν αυτομάτως σε προγράμματα, που να χαρακτηρίζονται από σταθερότητα και διάρκεια, ώστε να διασφαλίζεται η αξιοπρεπής τους διαβίωση και να προωθείται η κοινωνική τους ένταξη.

Το κίνημα αλληλεγγύης  που από την πρώτη στιγμή βρέθηκε κοντά στις οικογένειες στην Βικτώρια, θα συνεχίσει τον αγώνα για να μην βρεθεί κανενας πρόσφυγας στον δρόμο, για να κλείσουν τα κέντρα κράτησης και τα κολαστηρια των νησιών.

Απέναντι στον ρατσισμό και τις ακροδεξιές πολιτικές, που γεμίζουν το Αιγαίο κορμιά μεταναστών, στέλνουμε δυνατό μήνυμα.

Κάθε ζωή είναι άξια να βιωθεί, με τους πρόσφυγες θα ζήσουμε μαζί.

Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Στέκι Μεταναστών