Δελτίο Θυέλλης 45: Αριστερά, δυο πράγματα που μάθαμε γι' αυτή
Το πρώτο πράγμα που μάθαμε είναι ότι δεν πας ως Aριστερά μακριά χωρίς την ταυτόχρονη διαμόρφωση και υλοποίησηενός οικονομικού προγράμματος για ένα διαφορετικό τρόπο παραγωγής. Τρόπο παραγωγής που είναι λιγότερο ευάλωτος στα capital control και σε συναφείς οικονομικές απειλές και πιέσεις. Που κατανέμει αυτές τις οικονομικές πιέσεις και τις απορροφά ανώδυνα. Θα πάρω ένα παράδειγμα από το χώρο της παραγωγής ενέργειας, ο οποίος είναι κομβικός για το σύνολο της παραγωγής. Η Aριστερά έχασε και χάθηκε όταν εγκλωβίστηκε προεκλογικά και ως κυβέρνηση στα περί εξορύξεων πετρελαίου από το Ιόνιο μέχρι το Αιγαίο, σε αγωγούς αερίου από τα βάθη της Ασίας, σε επιπλέον δισ. για νέες λιγνιτικές μονάδες στην Πτολεμαΐδα.
Η Αριστερά δεν είναι ούτε με τις ομοιόμορφα τεράστιες ανεμογεννήτριες των μεγάλης κλίμακας ηλιακών σταθμών και αιολικών πάρκων, με τις οποίες άλλωστε αναπαράγεται το πρότυπο της παραγωγής ενέργειας ως κεφαλαιοκρατικό εμπόρευμα προς εξαγωγή μέσω μακρών δικτύων μεταφοράς. Η Αριστερά που θα αντέχει στα capital control και τα ακόμη δυσκολότερα θα ορίζεται από την αποκέντρωση και τη διασπορά σε πολλές, πολύ μικρές και προσαρμόσιμες στην τοπική διαφορετικότητα αιολικές και ηλιακές διατάξεις, με εγγενή τη μέριμνα για αποθήκευση, που είναι επομένως αδιαχώριστες με την τοπική φροντίδα για αποφυγή σπατάλης.
Τη φροντίδα μιας τοπικής κοινότητας που έχει την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Με δίκτυα μικρά, οικιακά, συνεργατικά και συνεταιριστικά, γειτονιάς, δήμου, περιφέρειας το πολύ. Δίκτυα που περιορίζουν την εξάρτηση από το κύκλωμα της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με διατάξεις πολύχρωμες που προσαρμόζονται ευέλικτα σε τοπικές ανάγκες. Το αντίθετο, δηλαδή, από την αναπαραγωγή και με πρώτη ύλη τον αέρα και τον ήλιο ενός τρόπου παραγωγής ενέργειας που βασίζεται σε τεχνολογία, τεχνογνωσία και υλικά που εκπροσωπούν υψηλή εξάρτηση, το αντίθετο σε ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής από κάποιες πολυεθνικές της ενέργειας ή τις θυγατρικές τους.
Γιατί η Αριστερά ορίζεται από την κοινωνικότητα που εκπροσωπούν, για παράδειγμα, οι πολλές, μικρές και πολύχρωμες αιολικές και ηλιακές διατάξεις και όχι από την υιοθέτηση του ολοκληρωτικού λόγου περί αποδοτικότητας των θερμοηλεκτρικών σταθμών και των μεγάλων αιολικών πάρκων; Για τον ίδιο λόγο που όσες και όσοι ενεργοποιούνται στα κινήματα για τα δικαιώματα δεν αποδέχονται ως χειραφετητικό πρότυπο για το φεμινιστικό κίνημα την αναπαραγωγή της εξουσιαστικότητας του ανδρισμού. Δεν είναι για την Αριστερά οι αξίες του κόσμου των ανδρών το πρότυπο των γυναικών, οι αξίες των ετερόφυλων ο στόχος των ομοφυλόφιλων, οι αξίες των λευκών η επιδίωξη των μαύρων, οι αξίες των Ευρωπαίων το μοντέλο των μεταναστών από την Ασία και την Αφρική. Όπως δεν είναι οι αξίες και η οργάνωση του υλικού κόσμου των κεφαλαιοκρατών το πρότυπο των εργατών.
Αλλά και το δεύτερο πράγμα που μάθαμε αφορά την απορρόφηση διά της κατανομής των πιέσεων του αντιπάλου. Αριστερά σημαίνει και πολιτική πίεση που κατανέμεται σε όλους και όλες, σημαίνει αντιστεκόμαστε όλες και όλοι μαζί για να κρατήσουμε τη θέση μας. Αριστερά σημαίνει έχουμε συγκροτηθεί έτσι ώστε να μη γίνεται να εξατομικευθεί σε έναν (που κινδυνεύει να ζωθεί από κάποιον έρπη) η πίεση των αντιπάλων μας. Και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να βρεθεί κάποιος σε θέση που να μπορεί να αγνοήσει μια πλειοψηφική επιλογή αντίστασης, δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να αλλάξει σε μια νύχτα την ψήφο των πολλών.
Τώρα ξέρουμε πολύ καλύτερα ότι δεν αντέχει η Αριστερά τη συγκεντρωμένη εξωτερική πίεση του αντιπάλου χωρίς μεγιστοποίηση της εσωτερικής της δημοκρατίας. Και αυτό περί εσωτερικής δημοκρατίας δεν επιτρέπεται πλέον να είναι κάτι γενικό και αόριστο. Θέλει κι εδώ τεχνικές διευθετήσεις που θα κατανέμουν την πολιτική ευθύνη, θέλει η πολιτική ενέργεια να παράγεται από το αντίθετο κέντρων μόνιμης συγκέντρωσης ισχύος. Θέλει το αντίθετο στο πολιτικό ισοδύναμο στην τεχνική συγκέντρωσης ισχύος που αντιστοιχεί στη μεγάλης κλίμακας κεφαλαιοκρατική παραγωγή ενέργειας. Δεν γίνεται Αριστερά και κάλυψη αιρετής θέσης από τη δημοτική κοινότητα και το δημοτικό συμβούλιο μέχρι το κοινοβούλιο και το ευρωκοινοβούλιο για παραπάνω από μία, άντε κατ' εξαίρεση δύο θητείες. Με κατεύθυνση να αρκεί συνήθως και η μισή θητεία, να ευνοείται και να ενθαρρύνεται η εναλλαγή.
Κανένας αγώνας του σήμερα δεν μπορεί να δικαιολογεί μελλοντική παραμονή σε αιρετό αξίωμα για πάνω από δύο θητείες. Αριστερά και επάγγελμα βουλευτής ή δήμαρχος δεν γίνεται. Αριστερά των επαγγελματιών δεν είναι Αριστερά. Η οργάνωση της Αριστεράς πρέπει να αξιοποιεί τις δυνατότητες και να συνυπολογίζει τα όρια ερασιτεχνών. Ανθρώπων που έχουν (ή προσπαθούν να βρουν) μια δουλειά και θεωρούν δεδομένο ότι θα επιστρέψουν σε αυτή μετά από ένα αιρετό αξίωμα. Που μεριμνούν ώστε να μπορούν να επιστρέψουν στη δουλειά αυτή έγκαιρα, πριν χαθεί το νήμα. Αριστερά σημαίνει άνθρωποι που κατά την περιορισμένη παραμονή τους σε θέση αιρετών δεν θα ζουν με εισοδήματα μεγαλύτερα από αυτά με τα οποία ζούσαν πριν εκλεγούν. Σημαίνει μία μόνο έμμισθη θητεία σε θέση επιστημονικού συνεργάτη ή σε κομματική θέση, και όχι πάνω από μία θέση τέτοιου είδους ανά οικογένεια. Μία θητεία σε όργανο. Κι αν δεν φτάνουν οι άνθρωποι για να συγκροτείται όργανο κάπου τοπικά, κανένα πρόβλημα. Οι λίγοι που θα υπάρχουν θα τα καταφέρνουν μια χαρά με την άμεση δημοκρατία της συνέλευσής τους και μόνο.
Τέλης Τύμπας μέλος της ΑΡΚ
