Τι τρέχει?

Παλιότερα το «Πολυτεχνείο ζει» ήταν ένα σύνθημα. Σήμερα είναι μια διαπίστωση. Γιατί το Πολυτεχνείο δεν είναι επέτειος, δεν είναι εθνική εορτή και μουσειακό έκθεμα. Αποτελεί ζώσα μνήμη όχι μόνο για όσες-οι ήταν τότε, αλλά και για όσες-οι είναι τώρα και θα είναι αύριο. Ζώσα μνήμη κάθε ξεσηκωμού ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Οι «3 και η Κούκου» proundly present το πολιτικό νουάρ του Κώστα Μουζουράκη «Κακό Χαρτί». Ένα βιβλίο με καταιγιστική δράση, ανατρεπτική πλοκή και μοναδικούς χαρακτήρες σε βουνίσιο χαρτοπαικτικό και εαμογενές περιβάλλον.

Με λέξεις που διαπερνούν και σφαίρες που γράφουν.

Λίγες μόνο μέρες έχουν περάσει από το δολοφονικό λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου από μαγαζάτορες της οδού Γλάδστωνος και στον  αποτροπιασμό που νιώσαμε από τις εικόνες βαρβαρότητας που παρακολουθήσαμε, ήρθε να προστεθεί η αηδία από την αποκάλυψη των ψεμάτων και των διαστρεβλώσεων που κατασκεύασε η Ελληνική Αστυνομία και οι δολοφόνοι, πατώντας πάνω σε έναν νεκρό.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

ΠΟΡΕΙΑ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ ΤΡΙΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 5.30μμ – Παύλου Φύσσα 60

Ο φετινός αντιφασιστικός Σεπτέμβρης πρέπει και μπορεί να είναι διαφορετικός από όλους τους προηγούμενους.

Στα 5 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου επιβεβαιώνουμε την μνήμη, καταθέτουμε την οργή, δηλώνουμε την αποφασιστικότητα για να φτάσουμε ως το τέλος.

Είναι κάτι παραπάνω από θεσμός. Το ετήσιο κάμπινγκ του Δικτύου έχει πλέον ταυτιστεί με το τέλος του καλοκαιριού κα την αρχή του φθινοπώρου. Είναι βέβαιο σαν τον θάνατο και την τελική επικράτηση του (ελευθεριακού) κομμουνισμού. Ταυτοχρόνως όμως είναι και ανοιχτό στην ενδεχομενικότητα σαν την ερωτική έλξη και την ταξική πάλη.

Στις 30 Μαΐου ο Άρειος Πάγος αποφάσισε να γνωμοδοτήσει την απέλαση του Τουργκούτ Καγιά στην Τουρκία. Πρόκειται για μια προκλητική απόφαση γιατί: