100 χρόνια Ρωσική Επανάσταση: Διήμερο Δικτύου, Δικτύωσης & ΟΝΡΑ

Δύο συζητήσεις και δύο ταινίες για τη Ρωσική Επανάσταση και την επαναστατική στρατηγική στον 21ο αιώνα

***

Παρασκευή 10 Νοέμβρη, 7:00 μ.μ., Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23, 2ος όροφος):

«Από τον Οκτώβρη του ’17 στο πρώτο εργατικό κράτος: ζητήματα μετάβασης στο σοσιαλισμό»

Τη συζήτηση ανοίγουν οι:

* Ηλίας Ιωακείμογλου
* Γιάννης Αλμπάνης

Προβολή: «Από τον Τσάρο στον Λένιν», του Χέρμαν Άξελμπανκ (ΗΠΑ, 1937)

Σάββατο 11 Νοέμβρη, 7:00 μ.μ., Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23, 2ος όροφος):

«Από την εξουσία των σοβιέτ ως τον γραφειο-κρατικό αυταρχισμό: η δύσκολη σχέση επανάστασης και δημοκρατίας». 

Τη συζήτηση ανοίγουν οι:

* Βαγγελίτσα Κοντοδήμα
* Χρήστος Λάσκος

Προβολή: «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή», του Τζίγκα Βερτόφ (ΕΣΣΔ, 1929)

Εκατό χρόνια μετά την κατάκτηση της εξουσίας από τα Σοβιέτ και τη δημιουργία του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία της ανθρωπότητας, η Οκτωβριανή Επανάσταση παραμένει το πιο σημαντικό χειραφετησιακό εγχείρημα του 20ου αιώνα και άρα το πιο ενδιαφέρον κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας μας - για το οποίο έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε και να κουβεντιάσουμε, αν το κύριο ερώτημά μας είναι τοπώς θα αλλάξουμε τον κόσμο σήμερα. 
Παίρνοντας λοιπόν την αφορμή από την επέτειο, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, η Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά και η ΟΝΡΑ – Ανασύνθεση οργανώνουν ένα διήμερο συζητήσεων γύρω από την επαναστατική εμπειρία του Οκτώβρη του ’17. 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Η πρώτη συζήτηση αφορά τα ζητήματα της μετάβασης από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. 

• Ποια ήταν η διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην Ε.Σ.Σ.Δ.; 
• Ποιες ήταν οι κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις που αντιμετώπισε, ποιες πραγματικές δυσκολίες κι αντιφάσεις συνάντησε; 
• Πώς εξελίχθηκε η σχέση ανάμεσα στη διαδικασία ανατροπής των παραγωγικών σχέσεων και στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων; 
• Ποιες ήταν οι διαφορετικές προσεγγίσεις που αναπτύχθηκαν στο κόμμα των Μπολσεβίκων και τη σοβιετική κοινωνία γύρω από αυτά τα ζητήματα; 
• Ποιες απόψεις επικράτησαν και γιατί; Ποια συμπεράσματα προκύπτουν για τις σημερινές δυνατότητες μετάβασης σε μία μετακαπιταλιστική κοινωνία; Αν ο εικοστός αιώνας πρόσφερε ένα «υπόδειγμα» για την επανάσταση (πολιτική απεργία, λαϊκός πόλεμος), αν οι επαναστάσεις του εικοστού αιώνα συνδέθηκαν με πολέμους (διεθνείς και εμφυλίους, πριν και μετά το ξέσπασμά τους), τι έχει να μας το «υπόδειγμα» αυτός για τις σημερινές διεθνοποιημένες κοινωνίες;

ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

• Η δεύτερη συζήτηση θέτει στο επίκεντρο τη σχέση επανάστασης και δημοκρατίας: 
• Πώς λειτουργούσαν τα Σοβιέτ, ως δομές εργατικής κι επαναστατικής δημοκρατίας, πριν και μετά την επανάσταση; 
• Ποιες άλλες μορφές δημοκρατίας ανέδειξε η επαναστατική διαδικασία; 
• Πώς καθορίστηκαν τα ζητήματα της δημοκρατίας και της πολιτικής οργάνωσης στη μετεπαναστατική Ρωσία; 
• Πώς, πότε και γιατί προέκυψαν τα φαινόμενα γραφειοκρατίας και κρατικού αυταρχισμού στη μετεπαναστατική Σοβιετική Ένωση; 
• Ποια η σχέση μεταξύ της εργατικής επανάστασης και των θεσμών της αστικής δημοκρατίας, από τον Οκτώβρη ως σήμερα;
Οι απαντήσεις, που ξέρουμε ότι απασχολούν επίσης πολλές πλευρές της αγωνιζόμενης Αριστεράς, θέλουμε να ξεφύγουν από το στενό πλαίσιο ενός «επετειακού» διήμερου. Θέλουμε να αποτελέσουν συμβολές στην αναζήτηση των αναγκαίων εναλλακτικών σήμερα, μπροστά στην εντεινόμενη καπιταλιστική κρίση. Αλλά και κόντρα σ’ ένα αίσθημα ανημποριάς και καθήλωσης: Στις Αναμνήσεις ενός επαναστάτη, ο Βικτόρ Σερζ γράφει για την εξοικείωσή του με αυτό το αίσθημα «ανυπαρξίας διαφυγής» για πολλά χρόνια: σχεδόν όλη του τη ζωή. Για τον κόσμο στις αρχές του εικοστού αιώνα, η Ρωσική Επανάσταση ήταν η στιγμή που ανέστειλε ακριβώς το αίσθημα αυτό.